Recensies

 

Door: Jan van Deursen, webredacteur BALK

De Toekomst van een Verleden: warm bad van de vrijheid

Waar een ander het bijltje er al lang bij had neergegooid, ontpopte regisseur Bianca van Dreumel zich tot een soort terriër die zich vastbeet in haar droom: een Nederlands-Duits koorproject neerzetten rond het thema ‘vrijheid’. Met een muzikale crossover tussen klassiek, symfonische rock, pop en kleinkunst. Maar ook met tekeningen over vrijheid, door Duitse en Nederlandse schoolkinderen aangebracht op meterslange banieren. Oorspronkelijk zou het project in 2020 75 jaar bevrijding markeren. Maar de pandemie betekende uitstel op uitstel. Zou het er ooit nog van komen?

 

En of het er van kwam! Op 9 en 10 april was daar De Toekomst van een Verleden. De titel kreeg er door de ironie én de ernst van de recente geschiedenis een dimensie bij. De oorlog in Oekraïne gaf extra gewicht aan het belang van het thema en deed iedere aanwezige beseffen hoe groot het belang van de boodschap was die hier verkondigd werd. In de schitterende – en twee maal uitverkochte - ambiance van de Theaterkerk in Bemmel zorgde het 35 stemmen tellende projectkoor, begeleid door La Sinfonia Contea, het Christoph Mac-Carty Combo en organist Leon Eijsbouts voor een voorstelling die niet alleen het kippenvel op de armen bracht, maar ook echt tot nadenken stemde. En dat alles vakkundig geleid door dirigent Ruben Smits die al die zangers en muzikanten samen tot zo’n natuurlijk, harmonieus geheel wist te smeden dat je je ging afvragen waarom de mensheid muziek altijd weer in hokjes wil indelen.

 

Rode draad in de voorstelling waren de 5 delen uit het Requiem For The Living van Dan Forrest. Daar tussendoor klonken onder meer Civil War van Guns ’n Roses, Over de Muur van het Klein Orkest, het oude Duitse vrijheidslied Die Gedanken sind frei en Led Zeppelin’s Stairway To Heaven. Mooi was ook Zelfs nu je zwijgt van Veldhuis en Kemper, dat regisseur en dirigent zongen in duet. Thomas Hessels, bas in het projectkoor, droeg zijn gedicht Ik ben zo vrij voor (per strofe afgewisseld met een Duitse vertaling gebracht door Marrion Dijkman). Met vragen die actueler zijn dan ooit en eindigend met een prachtige doordenker: ‘Vrede en oorlog beginnen allebei in alle dagen van mij’.

 

De Toekomst van een Verleden werd afgesloten met Ukuthula, een Zuid-Afrikaans gebed, waarvoor koor en muzikanten letterlijk het publiek omringden en het daarmee in een warm bad legden. Waarmee je de vrijheid mocht koesteren in het besef dat die dus écht nooit vanzelfsprekend is.

 

Prachtig.

Jan van Deursen, webredacteur BALK


 

We lezen graag uw reactie

 

Reactie plaatsen

Reacties

Maartje Blokland
een jaar geleden

Wat fantastisch en een voorrecht dat ik mocht bijdragen aan deze Toekomst van een Verleden. Nog steeds, nu na 7 maanden, kijk ik met allerlei emoties terug. Onder andere ook naar de video-opname.
Blij, trots, ontroerd, maar ook heimwee. Mis jullie allemaal! Gelukkig hebben we de geweldige video en prachtige foto's nog ;) Wie weet tot ziens!

Carla Siegmund
2 jaar geleden

Na 3 jaar instuderen, oefenen, teleurstellingen als het project werd uitgesteld door strenge regels omtrent Corona, contact met elkaar maken via app, ZOOM of Jamulus, dan eindelijk in april 2022 een paar fantastische concerten! Wat een geweldige weg hebben we met elkaar afgelegd, bij elkaar gehouden door Bianca, die met de ene na de andere oplossing voor het probleem van niet samen zingen kwam. Wat groeiden we in deze tijd hecht naar elkaar toe. Wat een teamwerk om de Toekomst van een Verleden tot een prachtig einde te brengen. De complimenten van het publiek zijn inderdaad overweldigend. De mooiste voor mij? Van mijn bonuszoon die tegen mij ( en later ook tegen Bianca zei);" ik begrijp niks van klassieke muziek, heb er helemaal niets mee, en Latijns versta ik niet, maar ik VOELDE het vanavond! Het kwam heel hard binnen."
Ik hoop nog meer met jou, en Ruben te kunnen samenwerken, Bianca! Je positiviteit en enthousiasme hebben mij doen groeien. Dat smaakt naar meer. Dankje.

Thomas Hessels
2 jaar geleden

De Toekomst van een verleden kun je nauwelijks nog een koorproject noemen. Het is een totaalervaring van gevoelens die binnen komen via ogen en oren tegelijk. Koorzang kan een directe emotie van zanger naar luisteraar overbrengen, als dat ingebed is in een theatrale context komt dat dubbel binnen. Dat lukt echter alleen als alles klopt: gemotiveerde en kundige zangers, repertoire dat bij hen past, een dirigent en regisseur die uit de de zangers weten te halen wat er in zit. En niet in de laatste plaats een weldoordachte organisatie. Strakke coördinatie, goede sfeer, liefde voor het detail, financiële balans, ze zijn als de steigers die je niet meer ziet als het bouwwerk staat. Maar zonder die randvoorwaarden zou er geen stairway to heaven zijn gekomen. Grote complimenten aan Mireille en Bianca daarvoor.

Annelies van Donselaar
2 jaar geleden

De vele reacties uit het publiek na ons concert waren hartverwarmend. Sommigen tot tranen bewogen. Een van de initiatiefnemers van de verbouwing van onze theaterkerk was zó trots...". Dat dit in onze kerk in ons dorp mogelijk is, fantastisch !!"
Het mooiste woord van vrienden was "Magistraal". Ik denk dat dit woord alles omvat, wat wij als koor met het publiek ervaren hebben. Het was een voorrecht om mee te doen. !!

Ingrid te Brake
2 jaar geleden

Toen we in sept. 2019 begonnen aan dit mega-project hadden we geen idee dat we zolang verbonden zouden zijn met elkaar en dat dat zo'n groot saamhorigheidsgevoel zou opleveren. (Dit alles dankzij corona.) De samenwerking van projectleider Bianca met dirigent Ruben was perfect in balans waardoor we op alle vlakken goed ondersteund werden. Het optreden met zowel orkest als combo was een bijzondere ervaring. Dat daar ook nog een fantastisch kleurrijke lichtshow bijkwam werd pas op de generale repetitie duidelijk. Al met al een ervaring die mijn verwachting ruimschoots te boven ging. Voor herhaling vatbaar. Met dank aan allen, Ingrid

Karin Tooren
2 jaar geleden

3 jaar lang ben ik verbonden geweest aan dit project als koorzanger. Wat een teleurstelling was het aanvankelijk toen we, vlak voor de eindstreep, de concertreeks niet konden uitvoeren in 2020. Maar door de vastberadenheid, veerkracht, verbondenheid en passie van de groep, Bianca, Ruben en Mireille is het voor mij alleen maar nog meer intense ervaring geworden. Een fantastische leerzame en intense reis met reisgenoten die ik voor dit project niet kende maar die ik, door de muziek samen te beleven, voor altijd in mijn hart heb gesloten. "Zelfs nu het zwijgt, voel ik ons nog........."

Anja Stuij
2 jaar geleden

Als koorlid heb ik nog meer bewondering gekregen voor Bianca en Ruben. Wat een professionele mensen en wat een prachtig concert werd het daardoor. Qua karakter en professie vullen die twee elkaar heel goed aan. Wat mij betreft blijven ze dat samen doen.
De reacties uit het publiek waren zo onwijs mooi en positief. Zelfs vreemden beginnen tegen je te zeggen hoe fantastisch het was. Dan weet je zeker dat het gemeend is he. Dit smaakt naar meer!

Die Zukunft einer Vergangenheit: Warmes Bad der Freiheit

 

Wo ein anderer längst das Handtuch geworfen hätte, entpuppte sich die Regisseurin Bianca van Dreumel als eine Art Terrier, der sich hartnäckig an seinem Traum festbeißt: ein niederländisch-deutsches Chorprojekt zum Thema "Freiheit" zu schaffen. Mit einem musikalischen Crossover zwischen klassischer Musik, symphonischem Rock, Pop und Kabarett. Aber auch mit Zeichnungen zum Thema Freiheit, die von deutschen und niederländischen Schülern auf meterlangen Transparenten angefertigt wurden. Ursprünglich sollte das Projekt zum 75. Jahrestag der Befreiung im Jahr 2020 durchgeführt werden. Doch die Pandemie bedeutete einen Aufschub nach dem anderen. Würde das jemals geschehen?


Und das tat es! Am 9. und 10. April fand die Veranstaltung The Future of a Past statt. Die Ironie und die Ernsthaftigkeit der jüngsten Geschichte verleihen dem Titel eine zusätzliche Dimension. Der Krieg in der Ukraine verlieh dem Thema zusätzliches Gewicht und machte allen Anwesenden klar, wie wichtig die hier verkündete Botschaft ist. Im prächtigen Ambiente der zweimal ausverkauften Theaterkerk in Bemmel lieferte der 35-stimmige Projektchor, begleitet von La Sinfonia Contea, der Christoph Mac-Carty Combo und dem Organisten Leon Eijsbouts, eine Aufführung, die nicht nur Gänsehaut auf den Armen verursachte, sondern auch wirklich zum Nachdenken anregte. All dies wurde von dem Dirigenten Ruben Smits gekonnt dirigiert, dem es gelang, alle Sänger und Musiker zu einem so natürlichen, harmonischen Ganzen zusammenzuschmieden, dass man sich fragt, warum die Menschheit Musik immer in Kategorien einteilen will.


Der rote Faden, der sich durch die Aufführung zog, waren die fünf Sätze aus Dan Forrests Requiem For The Living. Dazwischen hörten wir Civil War von Guns 'n Roses, Over de Muur von Klein Orkest, das alte deutsche Freiheitslied Die Gedanken sind frei und Stairway To Heaven von Led Zeppelin. Schön war auch Even Now You Are Silent von Veldhuis und Kemper, das der Regisseur und der Dirigent im Duett sangen. Thomas Hessels, Bass im Projektchor, trug sein Gedicht Ik ben zo vrij (Ich bin so frei, pro Strophe im Wechsel mit einer deutschen Übersetzung von Marrion Dijkman) vor. Mit Fragen, die aktueller denn je sind und mit einem schönen Gedanken enden: "Frieden und Krieg beginnen beide in jedem Tag von mir".


The Future of a Past schloss mit Ukuthula, einem südafrikanischen Gebet, bei dem Chor und Musiker das Publikum buchstäblich umzingelten und es so in ein warmes Bad tauchten. Sie ermöglichte es Ihnen, die Freiheit in dem Bewusstsein zu schätzen, dass sie niemals als selbstverständlich angesehen werden kann.


Wunderbar.

Jan van Deursen, Webredakteur BALK